ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
Αγαπητοί
Φίλοι & Συνάδελφοι
Με αφορμή τις δηλώσεις με την υπογραφή της σύμβασης του αγωγού ΤΑΡ και τις
δηλώσεις ότι ο αγωγός ΤΑΡ αποτελεί μια στρατηγική υποδομή για την ενίσχυση της
ασφάλειας εφοδιασμού της Ευρώπης με ενέργεια, και τη βούληση του υπουργείου Ανάπτυξης να καταβάλει κάθε δυνατή
προσπάθεια για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου TAP, που θα συνδέει τη
βορειοανατολική Ελλάδα με τη νότια Ιταλία μέσω Αλβανίας.
Θέλω να
σας πω λίγα λόγια για έναν άλλο αγωγό
Για να έχουμε ένα μέτρο του παιχνιδιού που ακολουθείται ας παρακολουθήσουμε
την επεξεργασία και την υλοποίηση ενός συγκεκριμένου σχεδίου, του
πετρελαιαγωγού Τσαντ - Καμερουν, του
οποίου η χρηματοοικονομική μελέτη ολοκληρώθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του
'90.
Επρόκειτο για ένα βιομηχανικό σχέδιο με τη μεγαλύτερη
ιδιωτική χρηματική επένδυση σ' ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο. Στα μέσα του 2001, η αναγκαία χρηματοδότηση για
την έναρξη των εργασιών του υπολογιζόταν σε 3,7 δισ. δολάρια. Αυτό το ποσό βγήκε βέβαια από τα χαρτοφυλάκια των
πολυεθνικών πετρελαϊκών εταιριών, και
από την συμμετοχή της Παγκόσμιας
Τράπεζας στο σχέδιο ήταν ουσιαστική, γιατί μόνον αυτή μπορούσε να πείσει
τους ενδιαφερόμενους λαούς για τη διαδρομή του πετρελαιαγωγού.
Η Παγκόσμια Τράπεζα θα συμμετείχε, στη διάρκεια της πρώτης
φάσης υλοποίησης, με περίπου 200.000.000 δολάρια, θα ασφάλιζε τη γεώτρηση και
θα αξιοποιούσε τα πετρελαϊκά κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν στην κοίλο της Ντόμπα,
στο νότιο Τσαντ.
Στη συνέχεια (δεύτερη φάση) έπρεπε να κατασκευαστεί ένας πετρελαιαγωγό 1.000 χλμ. μέσα από παρθένο δάσος για να φέρει το πετρέλαιο
στην ατλαντική ακτή του Καμερούν, στο Κρίμπι. Η Τράπεζα θα διέθετε 300.000.000
δολάρια.
Αλλά τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, το Τσαντ
υποφέρει μόνιμα ο σκληρές στρατιωτικές δικτατορίες. Οι αδελφοκτόνες φυλές του Τούμπου στα βόρεια, ή άλλες φυλές του Τιμπέστι διαδέχονται η μία την άλλη
στην εξουσία στην Ντζαμένα. Οι
παράνομες εκτελέσεις, τα βασανιστήρια οι εξαφανίσεις ανθρώπων αποτελούν κανόνα
στο Τσαντ. Καμιά κοινωνία πολιτών, άξια αυτού του ονόματος, δε θα μπορούσε να
αναπτυχθεί υπό αυτές τις συνθήκες.
Τον Μάιο του 2000, η βρετανική εφημερίδα The Guardian δημοσίευσε ένα απόρρητο μνημόνιο
προερχόμενο από την ίδια την Παγκόσμια Τράπεζα. Πολλοί από τους οικονομολόγους
της δε συμμερίζονταν την άποψη του Γούλφενσον
και των φίλων του πετρελαιάδων. Κατά την άποψη τους, ο αγωγός περιέκλειε
σημαντικούς κινδύνους πολιτικών και οικολογικών εκτροπών.
Tον Ιούνιο του 2000, στη Liberation οι δύο δημοσιογράφοι (Κριστιάν
Λοσόν και Πασκάλ Ρις) ερώτησαν:
Ερώτηση:
«Σας προσάπτουν συχνά ότι χωρίς να το πολυσκέφτεστε χρηματοδοτείτε τεράστια
έργα, όπως ο πετρελαιαγωγός Τσαντ - Καμερούν».
Απάντηση: «Αυτός ο αγωγός είναι αποτέλεσμα
μακροχρόνιων συζητήσεων με δυο κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών και τον
ιδιωτικό τομέα. Το Τσαντ είναι μια πάμφτωχη χώρα με 230 δολάρια το ετήσιο κατά
κεφαλήν εισόδημα. Μόνη του τύχη είναι τα κοιτάσματα του σε πετρέλαιο. Μπορούμε
να το βοηθήσουμε να εξάγει πετρέλαιο, σεβόμενοι το περιβάλλον και τα δικαιώματα
του ανθρώπου και αποτρέποντας την κατάχρηση των κερδών; Πήραμε όλες αυτές τις
προφυλάξεις: 41 ειδικοί συνέταξαν 28 τόμους μόνο για το οικολογικό πρόβλημα,
φωτογράφισαν περπατώντας με τα πόδια κάθε δέντρο και συστάδα, σε όλο το μήκος
του μελλοντικού αγωγού! Προσθέτω επιπλέον ότι το σχέδιο ανταποκρινόταν σε
αρχικό αίτημα της γαλλικής κυβέρνησης να βοηθήσει μια πρώην αποικία της».
«Φωτογραφίσαμε, με τα πόδια, κάθε δέντρο... κάθε συστάδα, σε όλο το μήκος του
μελλοντικού αγωγού».
Η επισήμανση θα ήταν διασκεδαστική, αν το ψέμα δεν ήταν
χονδροειδέστατο.
Στο δάσος, όμως, που προορίζεται για εκχέρσωση, κατοικούν
εδώ και πολλές χιλιετίες ανθρώπινα πλάσματα. Είναι οι Πυγμαίοι Μπαγκιέλι. Αλλά ποιος νοιάζεται γι' αυτούς, για
τους Πυγμαίοι Μπαγκιέλι.
Οι Πυγμαίοι Μπαγκιέλι, περίπου 4.500 ψυχές, έχουν τους
καταυλισμούς τους διασκορπισμένους μέσα στο απέραντο παρθένο δάσος. Ζουν από τη
συλλογή καρπών και το κυνήγι, αλλά «Μέσα από τις δικές τους εκτάσεις οι
μπουλντόζες θα ανοίξουν έναν δρόμο για τον μαύρο χρυσό, μήκους 1.000 χλμ. και πλάτους 30 μ. Στα δικά τους δάση θα
ανεγερθούν αντλιοστάσια, σταθμοί επιτήρησης, διάδρομοι προσγείωσης για τους
μηχανικούς του αγωγού, αποθήκες και εγκαταστάσεις διόρθωσης των βλαβών,
κατοικίες ελεγκτών κτλ.»
Οι Πυγμαίοι
Μπαγκιέλι υποστηρίζονται από τη ΜΚΟ
του Λονδίνου Επιβίωση. Τον Ιούνιο του 2000, η Επιβίωση κάλεσε στο Λονδίνο τον αρχηγό του δασόβιου λαού, Ζακ Νουγκ.
Ο Πυγμαίος αρχηγός
του δασόβιου λαού Μπαγκιέλι, Ζακ Νουγκ εκφράστηκε με πολύ μεγάλη
σύνεση: «Δε λέω ότι το δάσος θα καταστραφεί
ολοκληρωτικά. Αλλά θα ξεριζωθούν δέντρα, που τα χρησιμοποιούμε για ξυλεία ή για
φάρμακα. Εγώ που συνήθισα να βρίσκω το θήραμα πολύ κοντά, θα πρέπει στο εξής να
κάνω 15 με 20 χλμ.
Δεν είμαστε κατά του σχεδίου, αλλά ζητούμε να έχουμε περισσότερο λόγο».
Και πρόσθεσε: «Με την πρώτη γνωριμία, ο Πυγμαίος έχει πάντα
την τάση να λέει ναι σε όλα, για να αισθάνεται άνετα ο συνομιλητής του. Αλλά
δυο μέρες αργότερα μπορεί να πει όχι. Πρέπει να τους δώσετε χρόνο και
περισσότερες εξηγήσεις. Μέχρι τώρα πάντοτε αποφάσιζαν άλλοι για μας. Τώρα
παίρνουμε τις τύχες στα χέρια μας». Και ο Νουγκ έκλεισε
λέγοντας: «Μας είπαν, θα σας κτίσουμε σπίτια. Μήπως
ζήτησε κανείς μας σπίτι;»
Οι πιθανότητες των Πυγμαίων Μπαγκιέλι απέναντι στον
Γούλφενσον και τους πετρελαιάδες ηταν ισχνές.
Διακυβεύονται αστρονομικά κέρδη στην υπόθεση: τα έσοδα της
επόμενης δεκαετίας από την κοιλάδα της Ντόμπα και τον πετρελαιαγωγό
υπολογίζονται ότι θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με τα ισχύοντα
σήμερα συμβόλαια, τα τρία τέταρτα (3/4) αυτού του ποσού θα επιστρέψουν στις
πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρίες.
Το Κοινωνικό Τμήμα που ίδρυσε ο Γούλφενσον και οι
ανεξάρτητοι ειδικοί του ασχολήθηκαν σίγουρα πολύ με το σχέδιο του
πετρελαιαγωγού Τσαντ - Καμερούν. Συνέστησαν συν τοις άλλοις τη δημιουργία ενός Ειδικού Πετρελαϊκού Ταμείου Καταπολέμησης της Φτώχειας.
Ποιοι κατά
το καταστατικό θα επωφεληθούν από αυτό; Ενώσεις χωρικών; ΜΚΟ; Συνδικάτα; Γυναίκες και άνδρες των
ρημαγμένων χωρών; Καθόλου;
Οι μόνοι που θα επωφεληθούν από το Ειδικό Ταμείο είναι οι
κυβερνήσεις της Γιαουντέ και της Ντζαμένα. Κανένα κίνημα της κοινωνίας των
πολιτών, καμιά ΜΚΟ, κανένα συνδικάτο δεν αναφέρεται στις διατάξεις που αφορούν
το εν λόγω Ταμείο.
Τον Νοέμβριο του 2000, η κυβέρνηση του Τσαντ, με τη σύμφωνη
γνώμη της Τράπεζας, σήκωσε περίπου 25.000.000 δολάρια από το Ταμείο. Πρόφαση: λιμός απειλούσε τα βόρεια της
χώρας.
Αλλά ο Ζαν-Μπαοου-γιέου Αλιγκέ, ο αρχηγός του κόμματος που
αντιπολιτεύεται τον Ντέμπι, δημοσίευσε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το
μεγαλύτερο μέρος του ποσού πήγε σε
αγορές όπλων.
Το Ταμείο Καταπολέμησης της Φτώχειας που ίδρυσε η Παγκόσμια
Τράπεζα χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση του πολέμου, που διεξάγει ο
τύραννος εναντίον ενός τμήματος του λαού του Τσαντ.
Καταλαβαίνετε αμέσως ότι τα κεφάλαια απορροφούνται, οι
πιστώσεις αποδίδουν, τα φράγματα ανεγείρονται, παράγουν ηλεκτρισμό... αλλά παντού
γύρω οι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα.
Παντού στον Τρίτο Κόσμο η ελονοσία επιστρέφει καλπάζοντας
και σκοτώνει ένα εκατομμύριο ψυχές κάθε χρόνο, τα σχολεία κλείνουν, ο
αναλφαβητισμός προοδεύει, τα νοσοκομεία γίνονται ερείπια, οι ασθενείς πεθαίνουν
από έλλειψη φαρμάκων. Το Έιτζ σαρώνει.
Καθήκον μας είναι να εξετάζουμε και να εκτιμούμε τις
επιπτώσεις επί των ανθρώπων και στην κοινωνία η υποδοχή μιας επένδυσης που
επιχειρεί η Τράπεζα για οτιδήποτε κι αν πρόκειται, κατασκευή αυτοκινητοδρόμου,
φράγματος, εκτροπή ποταμού, κατασκευή λιμένος, βιομηχανικού συγκροτήματος κτλ.
Πρόκειται
για την εκτίμηση των κοινωνικών και οικογενειακών επιπτώσεων κάθε επένδυσης.
Πώς
θα επηρεάσει ο νέος αυτοκινητόδρομος τη ζωή των χωριών που διασχίζει;
Πώς
ένα βιομηχανικό συγκρότημα θα βαρύνει στην αγορά εργασίας μιας περιοχής;
Τι
θα απογίνουν οι χωρικοί μετά την απαλλοτρίωση των χωραφιών τους για την
κατασκευή ενός φράγματος;
Εκτεταμένες
φυτείες με καλλιέργειες που προορίζονται για εξαγωγές απαιτούν την καταστροφή
δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων δάσους:
Σε
ποιο βαθμό θα επηρεαστεί το κλίμα της περιοχής;
Τα
ζητήματα που πρέπει να εξετάζονται από ένα Κοινωνικό τμήμα είναι αναρίθμητα.
Μέσα από στη δική μας χώρα οι μπουλντόζες θα
ανοίξουν έναν δρόμο για τον αγωγό ΤΑΡ και ίσως και για τον μαύρο χρυσό, μήκους
πάνω από 2.000 χλμ.
και πλάτους 30-50 μ.
για τον αγωγό Αλλά στα δικά μας εδάφη, στα δικά μας δάση στα δικά μας χωριά θα
ανεγερθούν αντλιοστάσια, σταθμοί επιτήρησης, διάδρομοι προσγείωσης για τους
μηχανικούς του αγωγού, αποθήκες και εγκαταστάσεις διόρθωσης των βλαβών,
κατοικίες ελεγκτών κτλ.
Πόση ζώνη ασφαλείας απαιτείται για αυτά τα 30-50 μέτρα
Πόση γή άραγε απαιτείται ?????
Πόσα χωράφια θα ερημωθούν???
Πόσα δάση θα κοπούν ???
Πόσα χωριά ή και πόλεις θα εκκενωθούν ???
Πλέον
είμαι πεπεισμένος ότι η χώρα οδηγείται να πάρει την θέση της Μποτσουάνας ( η μόνη
χώρα που εγκατέλειψε τον όμιλο ΧΩΛΑ) δηλ την 49 θέση στον όμιλο ΧΩΛΑ (ΧΩΛΑ=Χώρες
Λιγότερο Αναπτυγμένες), όπως τις αποκαλούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ενώ ο
επιχειρηματικός κόσμος τους ονομάζουν "ΜΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ". Έτσι
οδηγείται να γίνει ο κόλπος του Μεξικού της Ευρώπης και όχι η Φλόριντα της
Ευρώπης, και φυσικά αυτός ο λαός αν χαρακτηριστεί "ΜΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ".
περισσεύει στην τόπο αυτό.
Τα
δεδομένα δείχνουν ότι ο αγωγός θα περάσει από την Αλβανία, την γλύτωσε η
Ήπειρος ...........
Φιλικά