Το
ΤΕΛΟΣ του ΚΡΑΤΟΥΣ και το ΤΕΛΟΣ του ΕΘΝΟΥΣ
και
του κράτους πρόνοιας των Συντάξεων
Αγαπητοί Φίλοι ,
Με αφορμή ότι
α)
πλησιάζει η 20 Αυγ αλλά και η 20 Σεπ
β)
πρόσφατη τωρινή απορία φίλου μου «θέλουν να μας διώξουνε από την Ελλάδα ή να
αναγκαστούμε να φύγουμε ???» (η ΑΠΑΝΤΗΣΗ του ιδίου, προτιμώ να φύγουμε),
Από
το 2010 οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με
προκλήσεις που δεν υπήρχαν ίσως ποτέ πριν στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Ίσως
να μην τις ξαναζήσουμε σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Τι κάνουμε για να
ενισχύσουμε τα θετικά σημεία αυτών των αλλαγών; Κατά τη γνώμη μου, δεν κάνουμε σχεδόν τίποτε και διαμαρτυρίες είναι
απλώς χάσιμο χρόνου και ενέργειας και παρακάτω δείτε γιατί.
1. Εξήντα
(60) μέτρα και εφαρμογές, η Νέα
Ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κάνει άμεσα η Ελλάδα, και ταυτόχρονα να
ψάχνει να βρει χρήματα για τους αμέσως επόμενους μισθούς και συντάξεις.
Για
όλα αυτά ΔΕΝ φταίει το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2, διότι όλα τα έχουμε
συμφωνήσει και συνυπογράψει από τότε που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ένωση, δηλ. από
το 1981.
Αλλά
όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις και τα κομματικά Στελέχη δεν τα υλοποίησαν από
τον Ελληνικό ΟΧαδελφισμό, τον διάσπαρτο ΖΑΜΑΝφουτισμό, τον ανεγκέφαλο
κομματισμό μηχανισμό, που ΚΡΑΤΟΣ ήταν το ΚΟΜΜΑ. κ.α Όσοι θέλετε να δείτε τα 60 άμεσα μέτρα
επισκεφτείτε το
2. Σχετικά με την Σύνταξη
Βρισκόμαστε στην γενιά της
πληθυσμιακής έκρηξης με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλες αλλαγές στο Σύστημα
Συντάξεως αλλά και στην Ασφάλιση Υγείας.
Πρέπει να αποδεχτούμε ότι από 01/01/2015
η σύνταξη θα χορηγείται ως παρακάτω.
α. Η ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ που θα χορηγείται θα είναι 360 europoula (1ο
Μνημόνιο)
β. Η ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ Ομοίως από 01/01/2015, ανάλογα του ύψους των ασφαλιστικών
εισφορών για τα έτη ασφάλισης. ΠΟΣΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η
ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ???? Α Γ Ν Ω Σ Τ Ο (διότι για τον υπολογισμό της
απαιτείται το πηλίκο διαίρεσης του συνόλου των ασφαλιστέων αποδοχών του
εργασιακού βίου, χωρίς ΔΩΡΑ & ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ, ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ, ο
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ, η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ και η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ).
γ. ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ
Οι συντάξεις μετά από τις
προσαρμογές μάλλον θα μετατραπούν σε συντάξεις ατομικών εισφορών.
3. Εργασία. Απαγορεύεται. Αλλά όσοι αποφασίσουν να εργαστούν υποχρεούνται
ΠΡΟΤΟΥ αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχοληθούν, να το δηλώσουμε στην υπηρεσία
συντάξεων του ΓΛΚ. Παράλειψη συνεπάγεται καταλογισμό σε βάρος του συνταξιούχου
του ποσού των συντάξεων που έλαβε κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας (μισθωτός
ή αυτοαπασχολούμενος), και πρόστιμο επί του καταλογιστέου ποσού, ίσο με το
νόμιμο τόκο υπερημερίας. Και επιπλέον με περικοπές στην Σύνταξη και Αύξηση των
ασφαλιστικών εισφορών. Αν κάνουμε ανάλυση χρηματοοικονομικής διαχείρισης με
σημερινά δεδομένα θα δούμε ότι δεν συμφέρει και θα μπαίνουμε και μέσα
οικονομικά.
4. Φάρμακα Ήδη με το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε καταργήθηκε
και η συνταγογράφιση 450 φαρμάκων. Αύριο σίγουρα θα ζητιανεύουμε κανένα euro,
γιατί τα φάρμακα θα κοστίζουν περισσότερο από την σύνταξη όπως ήδη συμβαίνει
δίπλα μου ???
Το σύνθημα
« Μην κόβετε την Κοινωνική Ασφάλιση για την Μείωση των
κρατικών Ελλειμμάτων» που επικρατεί στις ΗΠΑ ήρθε και σε μας ..
Σήμερα, μετά την ψήφιση του μνημονίου (30/6/2011) το
Ελληνικό Κράτος επίσημα πέρασε από την Βιομηχανική
εποχή, στην Εποχή των Πληροφοριών. Εμείς κατά το πλείστον
εισήλθαμε απροετοίμαστοι σε ένα κόσμο που είναι μόλις είκοσι
τριών (23) ετών ενώ εμείς οι πάνω από τα 50+, ανήκουμε στην γενιά των boby boomers.
Επομένως
1. Πρέπει να καταλάβουμε πλέον όλοι μας ότι είμαστε Συνταξιούχοι του
Ελληνικού Δημοσίου και με σοβαρό κόστος για την συντήρησης μας και όχι εν
ενεργεία Αξκοί.
2. Αν θέλουμε να έχουμε καλά γεράματα, μάλλον θα πρέπει να σταματήσουμε
ορισμένοι να απασχολούμαστε με αλλότρια ( Το κράτος
πτώχευσε και ακόμη εμείς στα πανηγύρια)
3. Ξεχάστε τις Αυξήσεις των Συντάξεων και ας σχεδιάσετε άλλους
τρόπους Νόμιμους για την συμπλήρωση της σύνταξης.
4. Να ζητήσουμε από την Κυβέρνηση να μας αφήσει να εργαστούμε
ΝΟΜΙΜΑ για την συμπλήρωση της σύνταξης ή να δούμε που και με ποιον τρόπο θα
παράγουμε χρήμα, και άμεσα την επανεκπαίδευσή μας
Το ΤΕΛΟΣ του ΚΡΑΤΟΥΣ και το ΤΕΛΟΣ του ΕΘΝΟΥΣ
Μέχρι τώρα, οι κυβερνήσεις
είχαν τις ρίζες τους στη γεωγραφία. Είναι θεσμοί ήταν κατασκευασμένοι για να
ελέγχουν και να διαχειρίζονται τη γη. Αλλά σήμερα, καθώς μεγάλο μέρος της
εμπορικής και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων μετακομίζει στον μη υλικό κόσμο
του κυβερνοχώρου, οι πολιτικοί θεσμοί που συνδέονται με τη γεωγραφία
καθίστανται όλο και λιγότερο σημαντικοί και βιώσιμοι.
Επτά (7) ημερομηνίες
Σταθμοί στην Γεωοικονομία των Αλλαγών.
1. Το 1983 έφτασε στα χέρια μας το πρώτο κινητό τηλέφωνο, κόστιζε κάτι
λιγότερο από 4.000 δολάρια, ζύγιζε σχεδόν 1 κιλό και άλλαξε, για
πάντα, την επικοινωνία μας, και τον πλανήτη!
2. Στις 10/11/ 1989 όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, ο πλανήτης και ο κόσμος
πέρασε στην 3η
Βιομηχανική επανάσταση. Από τη Βιομηχανική Εποχή, η οποία εξ ορισμού
απαιτεί μαζική χειρωνακτική εργασία, περνάμε στην Εποχή της Πληροφορίας, η οποία δεν
απαιτεί χειρωνακτική εργασία!
3. Το 1989 ανακαλύφθηκε το
διαδίκτυο (www), αλλά το 1991 ανακοινώθηκε
ότι το διαδίκτυο είναι επίσημα διαθέσιμο στο κοινό. Τότε ο πλανήτης και ο
κόσμος εισήλθε στην κοινωνία της Πληροφορίας. Οι χρηματαγορές των ΗΠΑ
στράφηκαν γρήγορα στην Εποχή των Πληροφοριών. Αναπροσδιόρισαν την ελευθερία της
καπιταλιστικής κοινωνίας, δηλ «η ελευθερία να
αλλάζεις γρήγορα».
4. Νταβός 28/1/1996 Την εναρκτήρια ομιλία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ
στο Νταβός, στις 28 Ιανουαρίου 1996, θα
κάνει ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν. Το θέμα του φόρουμ, «Η διαμόρφωση του κόσμου μετά την κρίση». Ο
Ελβετός οικονομολόγος, ιδρυτής του οικονομικού συνεδρίου, Σουάμπ, ανέφερε στη
διάρκεια επίσκεψής του στο Παρίσι ότι «όπως έχουν τα
πράγματα αυτή τη στιγμή, περίπου 5 τρισ. δολάρια έχουν χαθεί εξαιτίας της
οικονομικής κρίσης, και τώρα θα πρέπει να αποκατασταθούν» από τις κυβερνήσεις.
Το φόρουμ είχε προβλέψει την κρίση του χρηματοοικονομικού συστήματος στην
ετήσια έκθεσή του για τους οικονομικούς κινδύνους στις...
5. Νταβός Φεβρουάριος 1996, μέσα στο καταφύγιο των διασκέψεων χίλιοι
ισχυρότεροι ολιγάρχες του κόσμου έχουν ανακατευθεί με αρχηγούς κρατών,
πρωθυπουργούς και υπουργούς πολλών 10δων χωρών του κόσμου.
Με
βαρύ βήμα, ο
Χανς Τιτμάγιερ, ο πρόεδρος της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, πλησιάζει στο
μικρόφωνο που είναι πάνω στο βήμα και απευθυνόμενος στους επικεφαλής των
συγκεντρωμένων αρχηγών κρατών, έκλεισε την ομιλία του: «Από δω και πέρα, είσαστε υπό τον έλεγχο των
χρηματιστηριακών αγορών». (Το
τέλος του Κράτους)
Θερμά
χειροκροτήματα. Αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί και υπουργοί, σοσιαλιστές οι
περισσότεροι, δέχονται ως προφανή αλήθεια τον υπερ-καθορισμό της λαϊκής
κυριαρχίας από την εμπορική και κερδοσκοπική λογική του
παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
Όλοι οι παρόντες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του
Νταβός ήξεραν τι ακριβώς ήθελε να πει ο Τιτμάγερ; Προφανώς ΟΧΙ.
Σήμερα
ο καθένας από τους αρχηγούς των κρατών, ο καθένας και η καθεμιά από τους
παρόντες υπουργούς έχουν καθημερινή εμπειρία αυτού του ελέγχου και οι πολίτες
στην κρεμάλα.
6. Το 1997
που υπογράφηκε η
διεθνής συμφωνία για τις τηλεπικοινωνίες σήμανε και "Το τέλος του Έθνους - κράτους"
7. 2010. Μετά την ψήφιση του μνημονίου (6/5/2010) η το Ελληνικό Κράτος επίσημα πέρασε από
την Βιομηχανική εποχή στην Εποχή των Πληροφοριών. Εισήλθαμε απροετοίμαστοι σε
ένα κόσμο που είναι μόλις είκοσι δύο (22) ετών οπού ο οικονομικός πόλεμος
ανθεί, ενώ εμείς ανήκουμε στην γενιά των boby boomers.
Η Διεθνής Συμφωνία για τις Τηλεπικοινωνίες
του 1997
Η
διεθνής συμφωνία για τις τηλεπικοινωνίες του 1997 έκανε ένα μεγάλο βήμα προς
την κατεύθυνση της εξασθένησης των εθνικών κυβερνήσεων αποσπώντας τους μία από
τις πιο βασικές ρυθμιστικές εξουσίες του πολιτικού τους οπλοστασίου: Το δικαίωμα να καθορίζουν τους όρους και τις συνθήκες για το
πώς δομούνται οι τηλεπικοινωνίες και πως θα παραχωρείται πρόσβαση μέσα στα
σύνορα τους. Αυτή η Συμφωνία που προωθήθηκε από πολιτικούς
κύκλους των ΗΠΑ θα φτάσει τη διαδικασία απορρύθμισης σε ακραία σημεία, και οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα έχουν χάσει και το
τελευταίο ίχνος εξουσίας που έχουν στις τηλεπικοινωνίες μέσα στα σύνορα τους.
Το
ηλεκτρομαγνητικό
φάσμα είναι η συνολική ζώνη των ραδιοσυχνοτήτων στην ατμόσφαιρα της
γης, που χρησιμοποιείται για τη μετάδοση των εκπομπών του ραδιοφώνου, της
τηλεόρασης και άλλων μέσων. Σε κάθε χώρα, το φάσμα αντιμετωπίζεται ως «κοινή
ιδιοκτησία», το ελέγχει δε και το διαχειρίζεται η κυβέρνηση εκ μέρους της
πολιτείας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν από τις πρώτες κυβερνήσεις που ανέλαβε την
ιδιοκτησία του φάσματος στα 1927 με την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής
Επικοινωνιών. Έκτοτε, η επιτροπή αυτή έχει κατανείμει τμήματα του φάσματος στις
εταιρείες ραδιοφώνου, τηλεόρασης, κινητών τηλεφώνων, αγγελιών και μηνυμάτων,
δορυφορικών υπηρεσιών, μικροκυμάτων σημείο προς
σημείο και εταιρειών ραδιοταξί, καθώς και σε άλλα μέσα, και έχει δώσει
άδειες συγκεκριμένης διάρκειας υποκείμενες σε ανανέωση. Για να διατηρήσουν τις
άδειες τους οι τοπικοί επιχειρηματίες πρέπει να συμμορφώνονται με τις κρατικές
ρυθμίσεις που είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να διασφαλίζουν το «κοινό συμφέρον».
Τώρα, ένας συνασπισμός των πιο ισχυρών ειδημόνων της δημόσιας πολιτικής στη
χώρα έχει προτείνει να εγκαταλείψει η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών τον
επί μακρόν ασκούμενο έλεγχο σε όλο το φάσμα των συχνοτήτων και να εφαρμόσει ένα
μαζικό ξεπούλημα όλης της ζώνης σε ιδιώτες, οι οποίοι θα έχουν την κυριότητα
και θα εμπορεύονται τις συχνότητες στην αγορά με τη μορφή της «ηλεκτρονικής
ακίνητης περιουσίας».
Η
απορρύθμιση και η εμπορευματοποίηση των παγκόσμιων τηλεπικοινωνιών και των
συστημάτων μετάδοσης στερεί από τα έθνη-κράτη την ικανότητα τους να επιβλέπουν
και να ελέγχουν τις τηλεπικοινωνίες εντός των συνόρων τους. Οι παγκόσμιες
εταιρείες των μέσων εγκαθιδρύουν ένα διεθνές δίκτυο "επικοινωνιών που
παρακάμπτει εξ ολοκλήρου τα πολιτικά σύνορα και, στην πορεία, αλλάζει εκ
θεμελίων το χαρακτήρα της πολιτικής ζωής στη γη.
Ο
μετασχηματισμός του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από δημόσια κοινή ιδιοκτησία
-της οποίας τη φύλαξη εμπιστεύονται οι πολίτες στην κυβέρνηση- σε ιδιωτική
ηλεκτρονική περιουσία -που ελέγχεται από τις γιγαντιαίες παγκόσμιες εταιρείες
των μέσων επικοινωνίας- αλλάζει εκ θεμελίων τη σχέση ανάμεσα στο λαό και τις
παγκόσμιες εμπορικές επιχειρήσεις. Ελλείψει της δημόσιας ιδιοκτησίας του
ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, οι πολίτες θα υποχρεώνονται σε μια χούφτα εταιρειών
των μέσων για να έχουν πρόσβαση στα μέσα της μεταξύ τους επικοινωνίας σε έναν
εξαιρετικά εξελιγμένο δικτυακό πολιτισμό.
Η
παρακμή του έθνους-κράτους γίνεται προφανέστερη στα θέματα του εμπορίου. Οι
παγκόσμιες εταιρείες έχουν επιτύχει, με την πίεση που ασκούν επί των
κυβερνήσεων, μεγάλες παραχωρήσεις που εξασθένισαν ακόμη περισσότερο τα
παραδοσιακά δικαιώματα κυριαρχίας. Διεθνή σύμφωνα και συμβάσεις, όπως η ΝΑΡΤΑ
και η ΟΑΤΤ, έχουν απογυμνώσει τις κυβερνήσεις από το δικαίωμα τους να επιβάλουν
στο εσωτερικό της χώρας περιορισμούς σε θέματα όπως οι άδικες εργατικές
πρακτικές ή οι κατάφωρες περιβαλλοντικές καταστροφές, στο βαθμό που όλα αυτά
παρεμβάλλονται στην ελεύθερη διεξαγωγή του παγκόσμιου εμπορίου. Νέοι θεσμοί
όπως ο ΠΟΕ, οι αξιωματούχοι του οποίου δεν λογοδοτούν σε καμιά κυβέρνηση,
μπορούν να επιβάλουν κυρώσεις στις χώρες που παραβιάζουν τις εμπορικές
συμφωνίες και τους εμπορικούς κανόνες.
Σε
έναν κόσμο στον οποίο η βασική οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα λαμβάνει
χώρα στον κυβερνοχώρο, με τη μορφή εμπορευματοποιημένων πολιτισμικών εμπειριών,
οι κυβερνήσεις
θα έχουν έναν όλο και ελαχιστοποιούμενο ρόλο. Ο ρόλος τους
διαβρώνεται ακόμη περισσότερο, καθώς οι κυβερνήσεις εκχωρούν την εξουσία τους
να ελέγχουν τις συχνότητες και τους διαύλους επικοινωνίας που αποτελούν τους
αγωγούς προς τον κυβερνοχώρο.
«Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι
θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα βουνά
με ξέρουν. Με την πέτρα προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την κάπα σκέπασμα δε
θα με ιδούνε ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε αν κανένας σας
ζήσει».
«Ποιος είναι, λοιπόν, πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν
έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σε όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια.
Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων
και του κράτους.
Ενώ εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα
πεζούλια μας.
Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει οπού βρει κέρδη, δεν
μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του;
Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που
παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
Όταν έξαφνα στα 1929-31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής
κρίσης πού μάστιζε τότε τη χώρα μας, να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το
ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε
35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν. Να, λοιπόν, ποιος είναι ο
πατριωτισμός τους!
Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν δίνονται τα οικονομικά τους
συμφέροντα.
Αυτοί, λοιπόν, οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την
κατάργηση των συνόρων και τη διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην
πρώτη ευκαιρία».
"Αθανάσιος
Κλάρας, Μεσούντα Νόμου Αρτας"
Όλα τα
παραπάνω φαίνεται να υποδεικνύουν όχι απλά το τέλος μιας εποχής, αλλά μάλλον το
τέλος μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου για τη σύγχρονη Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ομως στο βαλκανικό
καφενείο «Η Ωραία Ελλάς», το τάβλι ακολουθεί ακόμη τον φραπέ και η ζέατη είναι
πάντα μια καλή δικαιολογία.
Chris Gavan